Vandaag gingen we naar het Kröller-Müller museum. Dit museum ligt in de Veluwe en daarom moesten we eerst een stuk fietsen. We hebben vooral in de beeldentuin gekeken, waar ook het rietveld paviljoen stond. Dit was goed te zien door zijn vaste gebruik van maten, er was een mooi contrast van open en dicht te zien.
Een ander werk dat ik nog erg mooi vond is van Jesus Rafael Soto. Hij is vooral bekend geworden door zijn open, interactieve sculpturen/installaties, bestaande uit dunne, hangende buizen waar de toeschouwer doorheen kan wandelen. De toeschouwer veroorzaakt verandering en beweging in het object en maakt hier deel van uit. Het werk van hem, wat ik in het museum zag, bestond uit dunne witte en zwarte strepen, hiervoor bevonden zich op kleine afstand vierkanten. Als je er langs liep leek het net alsof de vierkanten zich verplaatsten.
Een ander bewegend kunstwerk was van Marta Pan. Beelden van haar zijn vaak gebaseerd op de thema's scharnierpunt, evenwicht en draaiing. Ze gebruikt veelal organische vormen. Voor het beeldenpark in het museum heeft ze verschillende dingen gemaakt waaronder Sculpture flottante. Hierin moest ze het museum de tuin en een vijver verbinden. Het mooie aan het beeld is dat hij weerspiegelt in het water, wat het erg interessant maakt.
Verder vond ik het werk van André Volten, 1:4=4x1,erg interessant. De open ruimte die hij creëert trekt de aandacht, maar ook de titel, want je begint je af te vragen wat hij bedoelt. Als je goed kijkt begin je het te begrijpen. |
| het spoor wat we achterlieten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten